“Ga belaŋ nhuma ŋarru maka-ŋupan, yolŋu banha ŋaya yaka bitjan gam’ “gululu go banham maka-ŋupanda…” Dhaŋu bayma Australia ga be bala raypa budapthun overseas. Ŋay’ nhumaliŋgum, yidaki munhdhurr, bitjan munhdhurr dhuka-boyan waripuwu. Manymak. Bili warrpam ŋäpakiwura gali’ŋa munhdhurrmin. Ga yolŋu gali’ŋa munhdhurr. Yapay, bilanya nhan yulŋum.

Ga banhayam lätjun, banha ŋaya yaka bitjana, “Gululu, go go, ŋaykaŋwarra ŋalaŋuramu.” Bewali, bewala budap. Barrkuŋuru, ga gobay ŋaykaŋan dhambal nyiniyan. Yow, ga go nyelim ŋaykaŋ.

Warrpam goŋ-munhdhurrmin, buku-liw’yuman. Dhaŋum ŋäpakim warra bayatj waripum dhäruk. Ŋarru waŋgany ŋalma dhaŋu yulŋum. Waŋgany.

Ŋarru dhaŋum ŋanapu djäma banha ŋarru bitjana gam’ dhaŋum djalkthuwan ga dhaŋum, ŋarru dhuka yuṯaguman. Ŋarru ŋäpaki warra gulŋiya. Yow, manymak.”

Tegen iedereen die naar mijn land komt met de wens om te leren, zeg ik: “welkom in mijn land.” Mensen uit Australië en mensen van overzee. Ziehier, de didgeridoo is een geschenk voor jullie allemaal, een welkomstgeschenk om de eerste kennismaking te vieren. Goed. Want iedereen die van buiten de Aboriginals komt, brengt geschenken. En wij van de Yolŋu hebben ook geschenken. Zo werkt het gewoon.

En het is schitterend zoals het is. Ik zeg: “welkom, kom maar hier, waar je ook vandaan mocht komen.” Van overzee, van ver weg, kom maar hier en neem plaats. Iedereen is welkom.

Iedereen heeft zijn eigen geschenk. Het maakt niet uit dat je als niet-Aboriginal een heel andere taal spreekt. Want we zijn allemaal hetzelfde. Gelijk.

Als we op die manier samen onze tijd nuttig besteden, dan kunnen we een nieuw pad bereiden. En meer niet-Aboriginals zullen zich bij ons voegen. En dat is goed!