Speciale yiḏaki en hun verhaal
Vooralsnog zijn de Yolŋu het erover eens dat het niet de bedoeling is om nieuwe details over maḏayin, oftewel geheime heilige aangelegenheden, te delen met de bezoeker van deze website. Volgens gebruikelijk beleid is alles wat openbaar is in de Yolŋu gemeenschap, van oude mannen tot jonge meisjes en zelfs voor de honden, zoals Badikupa zich elders op deze website liet ontvallen, ook openbaar toegankelijk voor buitenstaanders. Maar andere onderwerpen of de fijne details zijn dat niet. De openbare verhalen worden ook wel de ‘outside stories’ genoemd, verhalen van buitenaf – in tegenstelling tot de vele gelaagde verhalen die de ‘inside stories’ omvatten binnen de Yolŋu rom.
Yolŋu rom is erg strikt over kennisoverdracht. Er is een plaats en tijd voor het leren, zowel voor Yolŋu als voor niet-Yolŋu die over Yolŋu leven leren. Er schuilt macht – en zelfs gevaar – in diepe Yolŋu kennis. “Ik wil het weten” is geen geldige reden om iets te worden verteld. Als de tijd rijp is zul je leren.
We hebben de verschillen behandeld tussen de yiḏaki die worden gebruikt bij openbare clan songs. Deze yiḏaki kun je doorgaans bestempelen als eenvoudige ‘doordeweekse’ yiḏaki. Ze zijn bedoeld voor iedereen, zowel in Arnhem Land als daarbuiten, ter lering en vermaak. Er zijn echter ook yiḏaki die specifiek zijn bedoeld voor ceremonieel gebruik en die eigendom zijn van individuele clans. Deze instrumenten zijn zelden of nooit te zien in de openbaarheid in Arnhem Land. Daarom zullen ze ook niet op deze website worden afgebeeld.
Overigens zijn er wel enkele speciale, doch minder geheime, yiḏaki die wel degelijk publiek gedeeld zijn. Twee ervan werden getoond door een kleine groep ouderlingen van 4 verschillende clans tijdens het Garma Festival Yiḏaki Forum in 2004. Deze instrumenten gaan we bespreken op de volgende 2 pagina’s.